Objective: In this study, it is aimed to test the relations between parental acceptance/rejection and psychological adjustment variables by using structural equation modeling. Another aim of the study is to investigate the study variables in terms of gender.

Methods: The sample of the study is formed by 271 females, 135 males out of 406 students aged in 19-36 who are studying at Ankara University. Demographic Information Form, Parental Acceptance-Rejection Questionnaire (PARQ), and Personality Assessment Questionnaire (PAQ) have been conducted to the participants in this study.

Results: When the perceived acceptance/rejection from the mother was examined, it has been seen that males perceive their mothers more rejective than females in terms of sub-scales of warmth/affection, hostility/aggression, indifference and total maternal acceptance/rejection. When the perceived acceptance/rejection from the father was examined in terms of sub-scales, in all sub-scales (warmth/affection, hostility/aggression, indifference/neglect and undifferentiated rejection) and in total scores males perceive their fathers more rejective than females. In terms of sub-scales of psychological adjustment; in sub-scale of hostility, negative self-esteem, negative self-adequacy and emotional unresponsiveness males scored higher; but in the sub-scale of dependence females scored higher. In the analysis, it was found that the suggested hypothetical model is valid. In the structural model, the latent variables of parental acceptance/rejection predict the psychological adjustment latent variable.

Conclusion: In conclusion, the findings have proven that parental acceptance/rejection predicts the psychological adjustment consistent with the theory of Parental Acceptance/Rejection (PARTheory) and the studies in literature. The results of the study have been discussed within the context of PARTheory and the studies in the literature.

Amaç: Bu çalışmada, anne-baba kabul/reddi ve psikolojik uyum değişkenleri arasındaki ilişkilerin, bir yapısal model bağlamında test edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın bir başka amacı da her iki değişkenin cinsiyet açısından incelenmesidir.

Yöntem: Araştırmanın örneklemini Ankara Üniversitesi’nde öğrenim gören 19-36 yaş arasındaki 271’i kadın, 135’i erkek 406 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada yer alan katılımcılara, Ebeveyn Kabul/Red Ölçeği (EKRÖ) Anne ve Baba Formu, Kişilik Değerlendirme Ölçeği (KİDÖ) ve kişisel bilgi formu uygulanmıştır.

Bulgular: Anneden algılanan kabul/redde bakıldığında; erkeklerin sıcaklık, düşmanlık, kayıtsızlık alt boyutları ve toplam anne kabul/reddi açısından annelerini kadınlardan daha reddedici algıladıkları görülmüştür. Babadan algılanan kabul/red alt boyutları açısından bakıldığında; tüm alt boyutlarda (sıcaklık, düşmanlık, kayıtsızlık ve ayrışmamış red) ve toplam puanlarda erkeklerin babalarını kadınlara göre daha reddedici algıladıkları bulunmuştur. Psikolojik uyum alt boyutları açısından bakıldığında; düşmanlık, olumsuz özsaygı, olumsuz öz-yeterlik ve duygusal tepkisizlik alt boyutlarında erkeklerin; bağımlılık alt boyutunda ise kadınların daha yüksek puan aldıkları görülmüştür. Yapılan analizde önerilen hipotetik modelin geçerli olduğu bulunmuştur. Yapısal modelde, anne ve baba kabul/reddi örtük değişkenlerinin psikolojik uyum örtük değişkenini yordadığı görülmüştür.

Sonuç: Sonuç olarak bulgular, Ebeveyn Kabul/Red (EKAR) Kuramı ve literatürdeki araştırmalarla tutarlı olarak ebeveyn kabul/reddinin psikolojik uyumu yordadığını göstermiştir. Çalışmanın sonuçları, EKAR Kuramı ve literatürdeki araştırmalar çerçevesinde tartışılmıştır.