Comparison of Empathy Skills and Conflict Tendency in Preclinical and Clinical Phase Turkish Medical Students: a Cross-Sectional Study
1Assist. Prof. Dr., Suleyman Demirel University Department of Psychiatry, Isparta - Turkey
2M.D., University of Texas Medical Branch, Shriners Burns Hospital Galveston, Texas, United States
3M.D., Kadikoy Community Health Center Erenkoy, Istanbul - Turkey
4Assist. Prof. Dr., Suleyman Demirel University Department of Child and Adolescent Psychiatry, Isparta - Turkey
Dusunen Adam J Psychiatr Neurol Sci 2014; 27(4): 308-315 DOI: 10.5350/DAJPN2014270404
Full Text PDF

Abstract

Objective: Empathy skills and personal conflicts which may change over time by social, environmental and educational factors, are both important components for a succesful patient-physician relationship. We sought to investigate the empathy levels and conflict tendencies in medical students considering the phase of medical education

Methods: One hundred and eighty six students were included from first, fourth and sixth year medical students. A sociodemographic data form, Emphatic Skills Scale-B-Form and Conflict Tendency Scale were administered to all participants.

Results: The mean scores of empathy skills did not differ across males and females. Passive antithetical conflict was higher in females, active conflict score was higher in year one students. A significant increase was found in empathy in last year. Total conflict tendency was higher in students who were not satisfied with their medical education. Existantial conflict was found to be decreased with increasing empathic skills.

Conclusion: There is a significant difference between year one and year six in medical students for active conflict tendency, and better empathy skills are present in year six students.


Preklinik ve klinik dönemdeki Türk tıp öğrencilerinde empati becerileri ve çatışma eğiliminin karşılaştırılması: Kesitsel bir çalışma
1Doç. Dr., Süleyman Demirel Üniversitesi Psikiyatri Anabilim Dalı, Isparta - Türkiye
2M.D., Teksas Üniversitesi Tıp Şubesi, Shriners Burns Hastanesi Galveston, Teksas, ABD
3M.D., Kadıköy Toplum Sağlığı Merkezi Erenköy, İstanbul - Türkiye
4Doç. Dr., Süleyman Demirel Üniversitesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Isparta - Türkiye
Dusunen Adam Journal of Psychiatry and Neurological Sciences 2014; 27(4): 308-315 DOI: 10.5350/DAJPN2014270404

Amaç: Zaman içerisinde sosyal, çevresel ve eğitim gibi etkenlerle değişebilen empati becerileri ve kişisel çatışmalar, başarılı bir hasta-doktor ilişkisinde önemli komponentlerdir. Bu çalışmanın amacı tıp eğitiminin farklı dönemlerindeki öğrencilerde empati becerilerini ve çatışma eğilimini incelemektir.

Yöntem: Çalışmaya birinci, dördüncü ve altıncı yıldan toplam 186 tıp öğrencisi dâhil edilmiştir. Öğrencilere sosyodemografik veri formu, Empatik Beceri-Ölçeği-B formu ve Çatışma Eğilimi Ölçeği uygulanmıştır.

Bulgular: Kızlar ve erkekler arasında empatik beceri puanları açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Pasif tümden reddetme puanı ise kız öğrencilerde erkek öğrencilerden daha yüksek bulunmuştur. Aktif çatışma puanı birinci yıl tıp öğrencilerinde diğer dönemdekilere göre daha yüksek bulunmuştur. Toplam çatışma eğilimi puanının tıp eğitiminden memnun olmayan öğrencilerde, memnun olanlardan daha fazla olduğu belirlenmiştir. Varoluşçu çatışma puanının ise empatik beceri puanının artışı ile azaldığı saptanmıştır.

Sonuç: Aktif çatışma eğilimi açısından tıp öğrencilerinde birinci ve altıncı yıllar arasında anlamlı fark vardır, empatik becerilerin de altıncı yıl öğrencilerinde daha iyi olduğu belirlenmiştir.